In my life I loved you so...

Μέρες γιορτινές σημαίνει μοναξιά. Άλλωστε ποιός μπορεί σήμερα να γιορτάζει και να πανηγυρίζει; Κι όπως σε κάθε γιορτή αποφεύγει τις παρέες. Ακόμη και την μάνα του και τους δικούς του. Το μεσημεριανό φαγητό είναι αρκετό για να ιδωθούνε.

Κατόπιν κλείνεται στο σπίτι του. Αφήνεται μονάχος στις αναμνήσεις του με 'κείνη. Κάθε τραγούδι που ακούει, σχεδόν, του μιλά για εκείνη. Πότε χαμογελά και πότε λυπάται. Ας πέρασε τόσος καιρός. Δεν νοιάζεται για τίποτε άλλο, παρά μονάχα για 'κείνη...

Τους τελευταίους τρείς μήνες μαθαίνει μουσική. 

Επειδή η μουσική πάντα τον συντροφεύει στην απόλυτη μοναξιά του κι επειδή τα τραγούδια μόνο εκπορθούν την ψυχή του, ήρθε ο καιρός να της γράψει τραγούδια. 

Πήρε και μαθαίνει μπουζούκι κι αυτό ομόρφηνε τη ζωή του... Χάνεται για ώρες ατέλειωτες, για νύχτες ολάκερες, σκυμένος πάνω σε νότες, αγκαλιά με τα όργανά του: ένα μπουζούκι κι ένα τζουρά!

Κάθε βράδυ, μετά τη δουλειά αφιερώνεται στη μουσική και σ' εκείνη...

κι ύστερα απο πολύ καιρό νοιώθει χαρούμενος... Επειδή πλέον θα μπορεί πάντα να της τραγουδά πως: 

in my life I loved you so...

Ο λογισμός του πόθου μου...

Ω σκοτεινό ανατρίχιασμα στη ρίζα και στα φύλλα!
Πρόβαλε ανάστημα άγρυπνο στο πλήθος της σιωπής
σήκωσε το κεφάλι σου από τα χέρια τα καμπύλα
το θέλημά σου να γενεί και να μου ξαναπείς

τα λόγια που άγγιζαν και σμίγαν το αίμα σαν αγκάλη
κι ας γείρει ο πόθος σου βαθύς σαν ίσκιος καρυδιάς
και να μας πλημμυράει με των μαλλιών σου τη σπατάλη
από το χνούδι του φιλιού στα φύλλα της καρδιάς.

Χαμήλωναν τα μάτια σου κι είχες το χαμογέλιο
που ανιστορούσαν ταπεινά ζωγράφοι αλλοτινοί.
Λησμονημένο ανάγνωσμα σ' ένα παλιό ευαγγέλιο
το μίλημά σου ανάσαινε κι η ανάλαφρη φωνή:

"Είναι το πέρασμα του χρόνου σιγαλό κι απόκοσμο
κι ο πόνος απαλά μες στην ψυχή μου λάμνει
χαράζει η αυγή τον ουρανό, τ' όνειρο μένει απόντιστο
κι είναι σαν να διαβαίνουν μυρωμένοι θάμνοι.

Με του ματιού τ' αλάφιασμα, με του κορμιού το ρόδισμα
ξυπνούν και κατεβαίνουν σμάρι περιστέρια
με περιπλέκει χαμηλό το κυκλωτό φτερούγισμα
ανθρώπινο άγγιγμα στο κόρφο μου τ' αστέρια.

Την ακοή μου ως να 'σμιξε κοχύλι βουίζει ο αντίδικος
μακρινός κι αξεδιάλυτος του κόσμου ο θρήνος
μα είναι στιγμές και σβήνουνται και βασιλεύει δίκλωνος
ο λογισμός του πόθου μου, μόνος εκείνος. 

"Ερωτικός Λόγος" του Γιώργου Σεφέρη

Please keep me around...

You cannot quit me so quickly
There's no hope in you for me
No corner you could squeeze me
But I got all the time for you, love

The Space Between
The tears we cry
Is the laughter keeps us coming back for more
The Space Between
The wicked lies we tell
And hope to keep safe from the pain

But will I hold you again?
These fickle, fuddled words confuse me
Like 'Will it rain today?'
Waste the hours with talking, talking
These twisted games we're playing

We're strange allies
With warring hearts
What wild-eyed beast you be
The Space Between
The wicked lies we tell
And hope to keep safe from the pain

Will I hold you again?
Will I hold...

Look at us spinning out in
The madness of a roller coaster
You know you went off like a devil
In a church in the middle of a crowded room
All we can do, my love
Is hope we don't take this ship down

The Space Between
Where you're smiling high
Is where you'll find me if I get to go
The Space Between
The bullets in our firefight
Is where I'll be hiding, waiting for you
The rain that falls
Splash in your heart
Ran like sadness down the window into...
The Space Between
Our wicked lies
Is where we hope to keep safe from pain

Take my hand
'Cause we're walking out of here
Oh, right out of here
Love is all we need here

The Space Between
What's wrong and right
Is where you'll find me hiding, waiting for you
The Space Between
Your heart and mine
Is the space we'll fill with time
The Space Between...

Αλήθεια ήταν εκεί;

Μέσα σ' ενα όνειρο, που ήταν σαν αληθινό, ήρθε με κλάματα στο σπίτι. Έπεσε στην αγκαλιά του, γυρεύοντας καταφύγιο και σιγουριά. Έκλαψε πικρά και τα δάκρυά της τού 'καψαν τα στήθεια, κάμπτοντας και την έκπληξη και τις αμφιβολίες του...

Κι όταν ξύπνησε, σφοδρή τον τύλιξε η αύρα της και η μυρωδιά της!  Κι ήταν τόσο έντονη η παρουσία της, που περίμενε απο στιγμή σε στιγμή, καθώς την άκουγε να πλατσουρίζει στο μπάνιο, να μπεί στο δωμάτιο, με τα μαλλιά της υγρά και ξέπλεκα...

Μην απελπίζεσαι και δε θ' αργήσει
κοντά σου θα 'ρθει μια χαραυγή
καινούργια αγάπη να σου ζητήσει
κάνε λιγάκι υπομονή

Διώξε τα σύννεφα απ' την καρδιά σου
και μες το κλάμα μην ξαγρυπνάς
τι κι αν δε βρίσκεται στην αγκαλιά σου
θα 'ρθει μια μέρα μην το ξεχνάς

Γλυκοχαράματα θα σε ξυπνήσει
και ο έρωτας σας θ' αναστηθεί
καινούργια αγάπη θα ξαν' αρχίσει
κάνε λιγάκι υπομονή

Μιλῶ...

Μιλῶ γιατὶ ὑπάρχει ἕνας οὐρανὸς ποὺ μὲ ἀκούει
Μιλῶ γιατὶ μιλοῦν τὰ μάτια σου
Καὶ δὲν ὑπάρχει θάλασσα δὲν ὑπάρχει χώρα
Ὅπου τὰ μάτια σου δὲ μιλοῦν
Τὰ μάτια σου μιλοῦν ἐγὼ χορεύω
Λίγη δροσιὰ μιλοῦν κι ἐγὼ χορεύω
Λίγη χλόη πατοῦν τὰ πόδια μου
Ὁ ἄνεμος φυσᾶ πού μᾶς ἀκούει...
Αχ! Τ....

Birthday anniversary...

Anniversary of a lonely night...

Special preparations demand-less...

A bottle of spirit,

a pack of cigarettes,

flames of mind,

some memories

and a melody of a lost love song

in a quiet empty room...

Cheers!