Παράξενα απόψε με κοιτάζεις....

ρίξε στο ποτήρι σου, φαρμάκι για χατήρι σου

και φέρτο να το πιώ

και να πεθάνω εγώ για σένα...

No escape from reality...

Too late, my time has come
Sends shivers down my spine
Body's aching all the time
Goodbye everybody I've got to go
Gotta leave you all behind and face the truth
Mama, ooo (anyway the wind blows)
I don't want to die
I sometimes wish I'd never been born at all

After all we've been through...

Hold me now,

hard to say I' m sorry...

After all we've been through

I will make it up to you...

Προς το τέλος...

Η ζωή τρέχει γρηγορότερα προς το τέλος. Βδομάδα τη βδομάδα, μήνα με το μήνα, χρόνο με το χρόνο. Κι ο λόγος είναι γνωστός: όταν αποκοπείς από το άλλο μισό, που η ίδια η ζωή σου χάρισε, ο χρόνος σου τρέχει, τελειώνει γρηγορότερα. Επειδή αξιώθηκες να ζήσεις το μοναδικό. Το τέλειο! Αυτό το πιο σημαντικό στη ζωή του ανθρώπου!