Long may you run...

Crosby, Stills, Nash and Young

Baby, you don't know what is like...

In my brain
I see your face again
I know my frame of mind
You ain't got to be so blind
And I'm blind, so so so very blind
I'm a man, 
can't you see what I am
I live and I breathe for you
But what good does it do
If I ain't got you, 
ain't got?
Baby

You don't know what it's like, 
baby, You don't know what it's like

To love somebody
To love somebody
The way I love you

Ahhhhhhh
You don't know what it's like, 
baby, You don't know what it's like

Σαν την αγάπη την κρυφή...

Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη

Δεν είναι πόνος να πονεί,
πόνος να θανατώνει,
σαν την αγάπη την κρυφή,
που δεν ξεφανερώνει.

Θαρρώ πεινώ, μα γω διψώ,
με δε διψώ, νυστάζω,
με δε νυστάζω ξαγρυπνώ
για σε κι αναστενάζω.

Μελαχρινό μου πρόσωπο,
φράγκικο μοναστήρι,
ούτε στην πόρτα φαίνεσαι,
ούτε στο παραθύρι.

Πρόβαλε φέξη τ' ουρανού
και στέρηση του κόσμου
το νου μου και το λογισμό,
όπου μου πήρες, δώσ' μου.

Δευτέρα ξημερώματα...

Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου


Δευτέρα ξημερώματα με χίλια μαραζώματα
και με σκυμμένους ώμους,
το ξυπνητήρι σου χτυπά, μα εσύ δεν είσαι πουθενά
στριφογυρνάς στους δρόμους.

Αχ είναι ο κόσμος ψεύτικος
σαν μιας βιτρίνας τζάμι,
βλέπεις για λίγο να περνάς
μα κι η ματιά χαράμι.

Τα όνειρα μπαζώσανε στο κάρο τα φορτώσανε
για τους σκουπιδοτόπους,
σβήσαν τα φώτα ξαφνικά, εσύ δεν πας για τη δουλειά
και κλαις για τους ανθρώπους.

Ας είναι ο κόσμος ψεύτικος
όπως τα παραμύθια,
φτάνει που το δικό σου αχ
είναι η μόνη αλήθεια.

Ποιόν έρωτα ξαγρύπνησες και ποιο κορμάκι φίλησες,
τι θες και τι ελπίζεις,
εσύ έχεις μόνο μια σκιά, που ούτε κι αυτή σ' ακολουθά
δύσκολα καθαρίζεις.

Αν είναι ο κόσμος ψεύτικος
δίχως καμμιά ελπίδα
είναι κι ο χάρος ψεύτικος
η κάθε αλυσίδα.