τραγούδια που γίναν με δάκρυα στα μάτια...

Ο καφές σου έχει κρυώσει

και το ράδιο κλειστό τώρα για μέρες

σε θυμάμαι είχες ξαπλώσει

στου μονού μου κρεβατιού τις καλημέρες

Το ξέρω πως δεν το διάλεξα

αν έπρεπε τη σκέψη μου να ορίζεις

μα ακόμα δεν κατάλαβα

γιατί έπαψες αγάπη να θυμίζεις

Υπάρχουν το νιώθω υγρά μονοπάτια

υπάρχουν κομμάτια από φως στη σιωπή

τραγούδια που γίναν με δάκρυα στα μάτια

τραγούδια που γίναν απλά η αφορμή

Agrigento

Φεύγει η αγάπη κρύβεται στα χιόνια

φεύγει για να γλιτώσει απ' τις φωτιές

αυτές που την εκυνηγάνε χρόνια

δικές μας είναι ξένες ή παλιές

αυτές που την εκυνηγάνε χρόνια

δικές μας είναι ξένες ή παλιές

Και μας αφήνουν μόνους

σ' ερειπωμένους δρόμους

στης πυρκαγιάς το μένος ναυαγούς

Του κόσμου τόσα χρόνια το γινάτι

κλείνει κι ανοίγει πιο βαθιές πληγές

στο Αγκριτζέντο μου 'βγαλαν το μάτι

στις Συρακούσες κλέβουνε καρδιές

στο Αγκριτζέντο μου 'βγαλαν το μάτι

στις Συρακούσες κλέβουνε καρδιές

Και μας αφήνουν μόνους

σ' ερειπωμένους δρόμους

στης πυρκαγιάς το μένος ναυαγούς

Τ' ανείπωτα...

Στα διαλείμματα του πυρετού τον έπιανε ο ύπνος. Είτε μέρα ήταν είτε νύχτα. Η πνευμονία είναι μια αλλόκοτη κατάσταση και κρατά μέρες πολλές. Συνέπεσε τη Μεγάλη Βδομάδα ενός άστατου Απρίλη κι έμοιαζε με τα δεινά της πατρίδας. Μοναδική του συντροφιά μια οθόνη τηλεόρασης, που παρέμενε ανοιχτή στο πλάι του κρεβατιού όλο το εικοσιτετράωρο. Σαν μισάνοιχτο παράθυρο ενός παράλληλου κόσμου, που απείχε χρόνια και χρόνια απ' τον δικό του. Ανήμπορος για οτιδήποτε δημιουργικό κείτονταν μισοξαπλωμένος, τρέμοντας απ' τον πυρετό. Τα πάθη του Χριστού πέρναγαν μπροστά του φτιαγμένα άλλοτε σαν ταινία κι άλλοτε σαν ερευνητικό ντοκιμαντέρ κάποιου πανεπιστήμιου.

ήτανε Μεγάλη Παρασκευή...

Feel So Alone...

She'll tell you that she is crippled inside

That she stands if you take trading the night

That she must have done something wrong in her time

To feel so alone... to feel so alone

So baby don't you know?

You can take me home tonight

So I feel so alone...

Come on... take me home tonight

She'll tell you that you don't know what it's like

When you can't trust yourself alone with a knife

She goes to the party just up in a smile

But she feels so alone

So baby don't you know?

You can take me home tonight

So I feel so alone...

Come on... take me home tonight

She'll tell you that... that at end of the fairs

When the string session goes, a kiss on rehearse

That her body starts shaking from somewhere inside

When no lover has leaded a billion nights

You can take me home tonight

I feel so alone

Come on... take me home tonight