Τον στεναγμό μου πια δεν τον ακούς...

Στίχοι: Αγγελική Ελευθερίου Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Πρώτη εκτέλεση: Αλίκη Καγιαλόγλου Το στεναγμό μου πια δεν τον ακούς η νύχτα, λες, που αναστενάζει τα ρούχα σου ραντίζω μ' αγιασμούς και λέω, είναι μπόρα θα περάσει..

Σαν καφενείο με κλειστά παράθυρα και σ' ένα δρόμο ερημικό έγειρε τώρα η καρδιά σου.. Και σαν τον πόλεμο τον ξαφνικό με τα σημάδια στο λαιμό ζεστή με πήραν απ' την αγκαλιά σου.. Από το σπίτι δεν περνά κανείς ούτε οι φίλοι κι οι γειτόνοι η στέγη εχαμήλωσε, θαρρείς μα είναι η αγάπη που τελειώνει.. Σαν καφενείο με κλειστά παράθυρα και σ' ένα δρόμο ερημικό έγινε τώρα η καρδιά σου.. Και σαν τον πόλεμο τον ξαφνικό με τα σημάδια στο λαιμό ζεστή με πήραν απ' την αγκαλιά σου..