Προς το τέλος...

Η ζωή τρέχει γρηγορότερα προς το τέλος. Βδομάδα τη βδομάδα, μήνα με το μήνα, χρόνο με το χρόνο. Κι ο λόγος είναι γνωστός: όταν αποκοπείς από το άλλο μισό, που η ίδια η ζωή σου χάρισε, ο χρόνος σου τρέχει, τελειώνει γρηγορότερα. Επειδή αξιώθηκες να ζήσεις το μοναδικό. Το τέλειο! Αυτό το πιο σημαντικό στη ζωή του ανθρώπου!

Πάλεψες μέσ' στο σκοτάδι για να κερδίσεις μια θέση στο φως και τα κατάφερες! Πάντα, πάντα περνάς μέσα απ' τη φωτιά για να φτάσεις τη λάμψη. Και ξαφνικά ο ήλιος σκάει μέσα μας κι απομένουμε έντρομοι με το στόμα στην παλάμη...
Πως αλλιώς; αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι...
Η ζωή τρέχει γρηγορότερα προς το τέλος. Κι όσο περισσότερο εξακολουθείς να τη σκέφτεσαι τόσο γρηγορότερα θα φτάσεις στο τέλος...