Όσο μεγαλώνουμε γινόμαστε σοφότεροι. Μεγάλη αλήθεια, που δεν μπορούμε να την αντιληφτούμε πλήρως, όταν η νειότη αμέριμνη μας περιπαίζει. Η ωριμότητα λένε πως δεν συμβαδίζει με την ηλικία. Ίσως. Όμως είναι τις περισσότερες φορές συνυφασμένη με την μεγαλύτερη ηλικία. Όπως και η συγχώρεση, η ανεκτικότητα και η οργή. Όσο μεγαλώνουμε τόσο καλύτερα καταλαβαίνουμε τον κόσμο...
Ήτανε δυό εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι. Με μεγάλη διαφορά ηλικίας, που όχι μόνο υπογράμιζε την διαφορετικότητά τους αλλά τους ένωσε αρμονικά μεταξύ τους κι έγινε το γόνιμο έδαφος, όπου άνθισε ο πανίσχυρος δεσμός τους. Για δέκα χρόνια πορεύτηκαν ευτυχισμένοι, ανέφελοι, υπόδειγμα υγιούς σχέσης και ισχυρού δεσμού. Ύστερα χώρισαν.
Δυστύχισαν, για πολύ χρόνο και οι δύο. Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε κι ο αμείλικτος χρόνος άμβλυνε μεν την πίκρα τους, ενίσχυσε δε μια απέραντη αγάπη που εξακολουθούν κι έχουν ο ένας για τον άλλο. Κι ας μη κατάλαβαν τους λόγους που έφεραν τον χωρισμό τους. Μείναν και οι δυό με μετέωρες εικασίες και αμέτρητες μνήμες...
Η ωριμότητα βοήθησε τον μεγαλύτερο να καταλάβει. Να εννοήσει πως οι δυο διαφορετικοί χαρακτήρες "έχτιζαν" δυό διαφορετικούς κόσμους. Που αποτελούνταν από τις ιδιαίτερες ανάγκες των προσωπικών φιλοδοξιών του καθενός. Στους διαφορετικούς κόσμους τους, παρέμεναν διαφορετικές οι φιλοδοξίες τους, τα όνειρά τους. Που αντί να τις ενώσουν, τις άφησαν ξεχωριστές. Επειδή κανείς τους δεν ήθελε να επιβληθεί στον άλλον. Λόγω του αμοιβαίου σεβασμού και του έρωτα που τους ένωνε. Είχαν μπροστά τους δυό διαφορετικούς δρόμους και κανείς τους δεν μπορούσε να δει, αν οι δρόμοι τους μπορούσαν να ενωθούν κάποτε...
Όπως στην ταινία La la land...
Να τη δείτε και να τη λάβετε σοβαρά υπ' όψιν σας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου