Κυριακή 30 Μαΐου 2010

rod stewart - i don't wanna talk about it...

I can tell by your eyes that you've prob'bly been cryin' forever,



and the stars in the sky don't mean nothin' to you, they're a mirror.
I don't want to talk about it, how you broke my heart.
If I stay here just a little bit longer,
If I stay here, won't you listen to my heart, whoa, heart?

If I stand all alone, will the shadow hide the color of my heart;
blue for the tears, black for the night's fears.
The star in the sky don't mean nothin' to you, they're a mirror.
I don't want to talk about it, how you broke my heart.
If I stay here just a little bit longer,
if I stay here, won't you listen to my heart, whoa, heart?
I don't want to talk about it, how you broke this ol' heart.

If I stay here just a little bit longer,
if I stay here, won't you listen to my heart, whoa, heart?
My heart, whoa, heart.

Σάββατο 29 Μαΐου 2010

Shining light... of you...


Ήρθες εχθές αργά
μια άλλη εποχή να μου θυμίσεις
ήρθες εχθές αργά
την ώρα που ήθελα να λησμονήσω

Γιατί ποτέ δεν σκέφτηκες τι ήσουνα για μένα
γιατί ποτέ δεν έψαξες να βρεις
που έκρυβα τα όνειρα που έκανα για σένα
και το κουράγιο για να τραγουδώ

Πώς σ' αγαπώ, ω, ω, σ' αγαπώ
ω, ω, σ' αγαπώ, ω, ω, σ' αγαπώ

Είδα τα μάτια σου να λάμπουν
στο σκοτάδι από αγάπη
είδα τα χείλη σου που ήταν
φωτισμένα μ' ένα δάκρυ

Γιατί ποτέ δεν ένιωσες τι ήσουνα για μένα
γιατί ποτέ δεν ένιωσες γιατί
κι αν η καρδια μου θάλασσα με κύμα ταραγμένη
βρήκα τη δύναμη να τραγουδώ

Πώς σ' αγαπώ...

Moon enters in the room...

I have no sleep. I bought a canary. She is asleep. She is cute and pretty. 
She keeps me company. Often I take a look at her, while her sleep. Tonight, suddenly the moonlight came into the room. Shined on her rose feathers...
She is a very beautiful bird. The moonlight is here. Shines like a diamond on her.
I am trying to teach her to be free. Every time, when I am here, I let her free. She flies in the room, sits on the refrigerator, on the air condition unit, on the selves above the TV and shouts happily at me. She wants to make sure that I see her, that I follow her fly. But she doesn't let me touch her, nor feeds by my hand. I hope I can manage it , later.  She is here for a second night today. I've got plenty of time to have her get used to me. I am happy of her presence!
She is so beautiful, like you...
As soon as I manage to teach her to fly around with safety, with no fear, no anxiety... I will let her fly away... I will open the door and let her do what she likes.
Free!
because I am not free...
because I gave up my freedom and I cannot live...

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Το λάγνο ψέμα σου, που τα 'κανε όλα ωραία...



Το σπίτι μου έρημο
μα κάνουμε παρέα...
δεν νοιώθω θλίψη
μα μου 'χει λείψει...

τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου
τα πλήρωσα με τη ψυχή μου...

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

I saw you yesterday...

Είδα 11 φεγγάρια να γεμίζουν τον ουρανό, απ' το μπαλκόνι μου. Πολύς καιρός, αβάσταχτος, σκληρός και άδικος...
Απόψε το φεγγάρι ανεβαίνει θολό σαν τη ψυχή μου και συνάμα καθαρό σαν τα αισθήματά μου...
Σε είδα χτές...
Μέσα στη δουλειά, στην ανοιχτή τηλεόραση, φευγαλέα, όπως τα πουλιά που έρχονται κρυφά στο μπαλκόνι μου...
Μακάρι να μπορούσες  να μ' ακούσεις. τέτοια ώρα...
Να το 'πω κι ας είναι μάταιο...
Δεν είναι τα όριά σου αυτά. Ούτε το 1,85 ούτε το χτεσινό. Γι' αυτό μή το προσπαθείς. Μόνο χαμένη θα είσαι. Κι είναι άδικο και κρίμα.
 Σύ είσαι για τα  ψηλά. Πάνω απο 1,90. Εκεί πρέπει να εστιάσεις την προσπάθειά σου. Τα 1,85 τα απέδειξες προ πολλού. Και κανείς δεν νοιάζεται να το  ξαναδείξεις. Οπότε ειναι άχρηστο να προσπαθείς.
Πήγαινε ψηλά. Εκεί μπορείς κι εκεί αξίζεις. Τι δουλειά έχεις στα χαμηλά;
Είσαι ομορφότερη απο ποτέ.. το είδα καθαρά. Η ψυχή μου χάρηκε πολύ, ύστερα απο πολύ καιρό, που όχι μόνο παραμένεις αλλά γίνεσαι ομορφότερη...
Φύγε ψηλά. επειδή μπορείς και κανείς δεν μπορεί να σε σταματήσει. Άρπαξε τα βήματά σου, χάραξε το ταρτάν με τη δύναμή σου και σήκωσε τη ψυχή σου ψηλά! Αφού ξέρεις πως γίνεται...

Να μη ξεχάσεις πως σ' αγαπώ... και σε σκέφτομαι...
Άντε! κουνήσου!
στο αφιερώνω.... δες... άντε μωρό μου... βάλε τα φτερά σου!

Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Αχ!

Είμαι η σιωπή. Στη σιωπή ο νους στριφογυρίζει. Εκεί όπου η ζωή μου είναι δεμένη με αναμνήσεις. Αυτών που έχασα, αυτών που ήθελα και άλλα δεν μπορώ ούτε θέλω να ξαναζήσω. Κι αν μετρώ τις πληγές μου είναι επειδή αυτές με κρατάνε ζωντανό. 
Πως αλλοιώς...
Αχ, νά 'μουνα στο πλάι σου... απερίσπαστος απο τα λάθη σου... ν' αναπνέω κι ο αέρας να γεμίζει τα πνευμόνια μου με υγεία!
Αχ, νά 'μουνα στα πλάι σου με τη βεβαιότητα της ύπαρξής μου μ' ασφάλεια εξαρτημένη απο σένα!
Αχ, νά 'μουνα πλάι σου σαν τη βροχή, που δεν ενοχλεί το διψασμένο χώμα!
Αχ, νά 'μουνα πλάι σου, μονάχα να σε νοιώθω, καθώς ο ιδρώτας νότιζε το άλμα σου!
Αχ, νά 'μουνα πλάι σου, σαν παράπονο στα χείλη σου
Αχ, νά 'μουνα πλάι σου, σαν αέρας δυνατός στα πόδια σου, την στιγμή που κατακτάς τα ύψη!
Αχ, νά 'μουνα πλάι σου...

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

Κάπως έτσι συμβαίνει...

εγώ θα σου μιλώ με τα τραγούδια μου
τις νύχτες που η αγρύπνια θα με καίει...

εγώ θα σου μιλώ με τα τραγούδια μου
κι εσυ θα μου μιλάς με τη σιωπή σου...

Πούλα με...



Πούλα με ακόμα μια φορά, δεν με πειράζει.


Δεν με πειράζει που θα μείνω μοναχός.
Δεν με πειράζει που τα μάτια σου σ'αυτόν τα θυσιάζεις.
Γιατί απόψε το κορμί σου θα 'ναι αλλού.

Θα 'ναι σε κάτι ξεχασμένα καλοκαίρια.
Θα 'ναι στις νύχτες της ατέλειωτης σιωπής.
Θα 'ναι στα φιλμ της χαράς και της μιζέριας.
Θα 'ναι σε όλα που περάσαμε μαζί.

Πούλα με λοιπόν στο ξαναλέω. Πούλα με για λίγη σιγουριά.
Πούλα με πολύ φτηνά δεν ξέρω, ίσως αύριο να 'ναι αργά.

Κι αν σε βλέπω αδιάφορα ξερά, δεν με πειράζει.
Δεν με πειράζει κι αν τα χείλη σου γελούν.
Μια καληνύχτα κι αν μου πείς δεν με πειράζει.
Γιατί απόψε το κορμί σου θα 'ναι αλλού.

Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Στις άδειες πόλεις...

στα μάτια της να κυνηγάς
παλιούς πικρούς  κανόνες
μοναξιά μου όλα
έρωτά μου τίποτα...

Χωρίς εσένα...

Αυτη νύχτα μένει...

Ο Βασιλιάς της Μοναξιάς..

Αν είν' η νύχτα μάστορης...

Ποιός δρόμος είναι ανοιχτός
να βγώ να περπατήσω
να βρώ τη μαύρη μοίρα μου 
βαρειά να της μιλήσω

Να κάτσουμε σε μια γωνιά
και να τα πουμε οι δυο μας
Ποιός είν' αυτός που έφτιαξε
το μαύρο ριζικό μας

Αν ειν' η νύχτα μάστορης
κι ο χάρος είναι πέτρα
τις μέρες κόσμε του καημού 
στα δάχτυλά σου μέτρα

Πόσο σε θέλω...

 Στην άκρη του απείρου, στιγμούλα του ονείρου
σταγόνα που στάζει, πόσο σου μοιάζει
φωτιά και αέρας, κι ο κόσμος φοβέρα
στη νύχτα που ουρλιάζει, πώς σε τρομάζει...

Σου μοιάζει η σελήνη
πού να 'βρω γαλήνη
στον Άδη ανατέλλω
πόσο σε θέλω...
Πόσο σε θέλω..

Κόντρα στους νόμους ερήμου προφήτης...
Σημάδια στην άμμο, που απόψε θα σβήσεις...

Ασπρόμαυρο μέλλον, σκυφτός μετανάστης
στάθμος στο ραδιόφωνο, που πρέπει ν' αλλάξεις
Σου μοιάζει η σελήνη, πού να 'βρω γαλήνη
στον Άδη ανατέλλω, πόσο σε θέλω...

Πόσο σε θέλω...
Πόσο σε θέλω...
Πόσο σε θέλω...

Σάββατο 22 Μαΐου 2010

και θα 'μαι πάντα μόνος...


Χάθηκα μέσα στους δρόμους που μ' έδεσαν για πάντα,


μαζί με τα σοκάκια, μαζί με τα λιμάνια.
Χάθηκα γιατί δεν είχα τα φτερά ουτε εσένα Σουλτανιώ,
γιατί είχα όνειρα πολλά και το λιμάνι,
και το λιμάνι είναι μικρό γιατ' είμ' πάντα μόνος
και θα 'μαι πάντα μόνος

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Δε με νοιαζει πια που πηγαίνω...


Σ' ανταμώνω στα κρυφά, εκεί στα σκοτεινά
γεννιέμαι στα φιλιά, σ΄αγγίζω μια φορά
εκεί στο πουθενά
και χάνομαι μετά...

...την γής την άκρη ψάχνω στο ποτό,
ένα παραμύθι να πιαστώ...

Κυριακή 16 Μαΐου 2010

I still love you...

Πάλι γύρισα πίσω
για ένα ακόμα τσιγάρο
Δε θα σου εξηγήσω
Αγκαλιά θα σε πάρω

Ό,τι λένε οι λέξεις
Τη ζωή δεν την πιάνουν
Κι όσα λόγια αν ξοδέψεις
Για να ζήσεις δε φτάνουν

Από που θες να ζήσεις
Από ποιά κερδισμένα
Και σε ποιόν να γυρίσεις
Όταν χάσεις κι εσένα

Η αγάπη δεν είναι
μοναχά ένα βλέμμα
Ούτε μόνο ένα μείνε
Θέλει όλο το αίμα

Η αγάπη μου είναι
το πιο κόκκινο χρώμα
Κατακόκκινη γίνε
Σ' αγαπάω ακόμα

Να κοιτάς και να θέλεις
Μη φοβάσει να χάνεις
Στη χαρά ν'ανατέλεις
Ζωντανή μην πεθάνεις

Κι αν ο φόβος μας δένει
Να μη μείνουμε μόνοι
Πάλι ο φόβος μας στέλνει
Μακριά απ' ό,τι ενώνει

Σάββατο 15 Μαΐου 2010

The shape of my heart

"Shape Of My Heart"

He deals the cards as a meditation
And those he plays never suspect
He doesn't play for the money he wins
He doesn't play for the respect
He deals the cards to find the answer
The sacred geometry of chance
The hidden law of probable outcome
The numbers lead a dance

I know that the spades are the swords of a soldier
I know that the clubs are weapons of war
I know that diamonds mean money for this art
But that's not the shape of my heart

He may play the jack of diamonds
He may lay the queen of spades
He may conceal a king in his hand
While the memory of it fades

I know that the spades are the swords of a soldier
I know that the clubs are weapons of war
I know that diamonds mean money for this art
But that's not the shape of my heart
That's not the shape, the shape of my heart

And if I told you that I loved you
You'd maybe think there's something wrong
I'm not a man of too many faces
The mask I wear is one
Those who speak know nothing
And find out to their cost
Like those who curse their luck in too many places
And those who fear are lost

I know that the spades are the swords of a soldier
I know that the clubs are weapons of war
I know that diamonds mean money for this art
But that's not the shape of my heart
That's not the shape of my heart 

STING

Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

Να 'ρθεις κι ας χαράξει για στερνή φορά...

Όλα σε θυμίζουν...
I don't live.
My dreams belong to you
the meaning of anything is because of you
I still love you and I can't help it...
where are you?
I'm so afraid...

please...
end me...
I have nothing, nothing, nothing..
but you..

Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

Πόσο δεν χόρτασα τα χείλη σου...

Βαριά ποτά, βαριά τσιγάρα
στα μπαρ της μοναξιάς στάλα με στάλα
ένα παλιό τραγούδι σιγοκλαίει
πόσο δεν χόρτασαν τα χείλη σου να λέει

Τι κι αν δεν είναι ο κόσμος ότι ονειρεύτηκες
τι κι αν σε ντύνει πάντα με ελπίδες ψεύτικες
η νύχτα απόψε μοιάζει να είναι φίλη σου
κόκκινο το φεγγάρι βάλτο στα χείλη σου

Βαριά ποτά, βαριά τσιγάρα...

Όπου και να σαι μην δακρύσεις
ξημέρωμα μονάχη να γυρίσεις
τ' αστέρια δες παράξενα θλιμμένα
να σε ρωτούν να σου μιλούν για μένα

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

Μόνος μου πως να πορευτώ...





...και που να επιστρέψω...
χωρίς εσένα είμαι μικρός
κι ίσως να μη αντέξω...


Αν είσαι πλάϊ μου μπορώ
το φόβο να νικήσω
τον κόσμο ν' αγαπήσω
κι ίσως ν' αγαπηθώ...















Τρίτη 11 Μαΐου 2010

Δεν ξέρω πια τη νύχτα...

Δεν ξέρω πια τη νύχτα φοβερή ανωνυμία θανάτου,
στον μυχό της ψυχής μου αράζει στόλος άστρων.
Έσπερε φρουρέ για να λάμπεις πλάι, στο ουρανί
αεράκι ενός νησιού που με ονειρεύεται
ν' αναγγέλλω την αυγή από τα ψηλά του βράχια
τα δυο μάτια μου αγκαλιά σε πλέουνε με το άστρο
της σωστής μου καρδιάς: Δεν ξέρω πια τη νύχτα.

Δεν ξέρω πια τα ονόματα ενός κόσμου που μ' αρνιέται.
Καθαρά διαβάζω τα όστρακα τα φύλλα τ' άστρα.
Η έχτρα μου είναι περιττή στους δρόμους τ' ουρανού
εξόν κι αν είναι τ' όνειρο που με ξανακοιτάζει
με δάκρυα να διαβαίνω της αθανασίας τη θάλασσα
Έσπερε κάτω απ' την καμπύλη της χρυσής φωτιάς σου,
τη νύχτα που είναι μόνο νύχτα δεν την ξέρω πια.



Κυριακή 9 Μαΐου 2010

Θέλω να σε δω...



Θέλω να σε δω
μ' έρωτα βαρύ
να μην μπορεί κανείς
να διώξει αυτόν το θάνατο...

Πόσο πολύ σ' αγάπησα ποτέ θα το μάθεις...

Πόσο πολύ, πόσο πολύ,
πόσο πολύ σ' αγάπησα
πόσο πολύ σ' αγάπησα
ποτέ δε θα το μάθεις
Απ' τη ζωή, απ' τη ζωή,
απ' τη ζωή μου πέρασες
κι αλάργεψες κι εχάθης
καθώς τα διαβατάρικα
κι αγύριστα πουλιά

Πόσο πολύ σ' αγάπησα,
ποτέ δε θα το μάθεις

Κι αν δεν προσμένεις να με δεις
κι αν δεν προσμένεις να με δεις
Κι εγώ πως θα ξανάρθεις,
εσύ του πρώτου ονείρου μου
γλυκύτατη πνοή

Αιώνια θα το τραγουδώ,
αιώνια θα το τραγουδώ
κι εσύ δε θα το μάθεις,
πως οι στιγμές που μου 'δωσες
αξίζουν μια ζωή

Πόσο πολύ σ' αγάπησα,
ποτέ δε θα το μάθεις

Ümitlerim ...hep kırıldı" = "My hopes are always broken".

Aaa.. erot eee, kropy, nash andem ψυχή μου.... imitlerim, daaa, gel, gel, gel... a- θανατα, aaa, plikjm, eee, oaosok, μονος, πάντα μόνος, ptoe, jhug, kasnuy, σε χρειάζομαι, kjkoko, poldg... eeee...turchgj... jbjbkk... aaaa, nhjgcbvz, κψσδικας, νξνξ, γιεε, bhyvcsol, pokj,
My hopes are broken, my lover will never come
When my tears drop down, she will never wipe them away with  her kisses
She neither let me get happy only for a  day, she also will never get happy either
Even if she left me and I cry in tears, this love will never die in my body...

παλιο τουρκικο τραγουδι...




Who are you?

I can't remember anything. Who am I? Why I am here? What is happening?
Am I drunk? Am I me? Who am I?
Questions, questions, questions with no answers...
All that I feel is this:
---Τωρα μεσ' τα όνειρά μου ψάχνω τη μορφή της...
It's a joke, a bad joke... a nightmare...
I'm dying in a nightmare...

Who are you?

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Κι οσο φεύγω μακριά σου...

Την μηχανή μου βάζω μπροστά
πάλι θα φύγω κι όλα γνωστά
ξετυλίγω ακόμη μια αλήθεια
δεν μου αρκεί πια το λίγο στα στήθια

Βγαίνω απ' την πόλη, δρόμοι ανοιχτοί
να δούμε πάλι τι θα παιχτεί
την ψυχή μου απλώνω
σε μια τσάντα έχω μόνο
λίγο φως και νερό για τον δρόμο

Κι όσο φεύγω μακριά σου το ξέρω
πάντα ο ήλιος θα βγαίνει χωρίς
να τον νοιάζει αν θα τα καταφέρω
ή αν έρθεις ποτέ να με βρεις

Δεν κάνω ακόμα σκέψη καμιά
δεν έχω λύσεις, όλα ανοιχτά
ξετυλίγω ακόμα μια αλήθεια
η αγάπη δεν είναι συνήθεια

Τρέχει ο δρόμος κι είσαι μπροστά μου
καινούργιες γέφυρες περνάει η καρδιά μου
ένα σύνορο ψάχνει να ανοίξει στο φως
θα χαθούνε τα ίχνη μας έτσι κι αλλιώς

Κυριακή 2 Μαΐου 2010

I miss you...

Countless days since you left and a strong memory remains inside me.
I miss you so much... all of my feelings are divided in two. One is you, father... and you know who is the other...
I have lost many other things too... but I don't mind...
Importance has a new meaning for me.
After you and her... there are no others..
I am a living dead. Strange... but true...
You are far, far away
and I am so near...
I love you...