Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

ότι αξίξει πονάει... κι είναι δύσκολο...


Ο πολύχρωμος κόσμος των εκλογών... Μάτια ανθρώπων που σε περιεργάζονται. Μάτια μικρά, μάτια στενά, μάτια κόκκινα, λίγα γαλάζια, πολλά καστανά. Μάτια μ΄απορία και άλλα με υστερία. Μάτια της απόγνωσης, της φτώχειας και της δυστυχίας... Μάτια πονηρά, αδιάφορα, μάτια ξένα... Μάτια αμέτρητα, μα κανένα σαν τα μάτια της...
Παρέμεινε σιωπηλός, διακριτικός κι απόμακρος. Μακρυά απ' το πλήθος των ανθρώπων που ζητούν την αναγνώριση. Του τηλεφώνησαν μερικοί, υποσχέθηκαν την στήριξή τους. Με περιέργεια προσπάθησαν να εξηγήσουν τη συμπεριφορά του.
 Γιατί;
 Δεν απάντησε...
 Όλοι περιμένουν πολλά. Εκείνος τίποτε.
Επειδή:
Ο κόσμος χάθηκε μαζί μ' εκείνη. Εκείνη ήταν όλος ο κόσμος... 
και κανείς δεν μπορεί να το καταλάβει...

Δεν υπάρχουν σχόλια: