Πως να σε ξεχάσω...

Στο διαρκές αδιέξοδο της ζωής του,  μετά τον χωρισμό, άνοιξε κάποιες χαραμάδες. Να ασχολείται με κάτι, παρεχτός της δουλειάς του, μη τρελλαθεί...

Πήρε κι άρχισε ν' ασχολείται με μικρά video. Στην αρχή έφτιαξε video για το πως ζουν στη γειτονιά του, στους Αμπελόκηπους. Ύστερα στα ποτάμια. Στο δέλτα του Αξιού, στον Λουδία και στον Γαλλικό, στο Καλοχώρι. Στα άγρια βράδυα της αϋπνίας έφτιαχνε το μοντάζ, έβαζε μουσικές και εικόνες στη σειρά, έφτιαχνε παραμύθια...

Ύστερα κόλλησε κι ο Κρικέλης.

Μαζί φτιάξανε ακόμη περισσότερα videos. Τα θέματα πολλαπλασιάστηκαν. Κάνοντας δοκιμές και μελέτη βελτίωσαν το εξοπλισμό και την τεχνική τους και καταστάλαξαν στο ύφος που τους αρέσει. Έτσι φτιάξανε μικρά ντοκυμαντέρ για ανθρώπους σπουδαίους, που όμως ο πολύς κόσμος δεν τους ξέρει ακόμη...

Η δουλειά τους άρεσε σε πολλούς. Ακόμη περισσότεροι άρχισαν να ενδιαφέρονται κι έτσι η χαραμάδα τον στήριξε, σε ώρες πολύ δύσκολες, όπου η έλλειψή της αποκτούσε διαστάσεις ανώτερες της αντοχής του...

Φτιάξανε και κάνα δυο ταινίες μικρού μήκους. Που τις ευχαριστήθηκε σαν το γιατρικό στο σαράκι που τον τρώει...

Αργότερα αντιλήφτηκε πως ακόμη κι αυτή την ενασχόλησή του, την έφτιαχνε και την φτιάνει με μέτρο και αισθητική που έλκονται απο 'κείνη. Απο την αισθητική της, απο τα μεράκια της, που τον επηρέασε και τα έκαμε δικά του...

Οπότε... πως να ξεφύγει; πως να τη ξεχάσει;

που ολάκερος ο κόσμος του στερεώνεται σ' εκείνη...

Τυχαία απόκτησε πρόσβαση στην τηλεόραση. Μαζί με τον Κρικέλη θα φτιάξουν μουσική εκπομπή, όπου θα δείξουν μουσικούς της πόλης, που δικαιούναι δημοσιότητας, επειδή είναι ικανοί και το αξίζουν...

Η "χαραμάδα" του μπορεί να έγινε παράθυρο ή πόρτα ανοιχτή, όμως...

Περνούν οι νύχτες,

τα δευτερόλεπτα βαριά

στους λεπτοδείκτες

ζητώντας κάτι

που να μη γίνεται

ουρλιαχτόκι οφθαλμαπάτη

Ξέρω τ' όνομά σου

την εικόνα σου και πάλι από την αρχή

ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας

μια αλλιώτικη ζωή...

όμως, μάταια γιατί οι νύχτες του παραμένουν ουρλιαχτό κι οφθαλμαπάτη...