Δεν θα χωρίσουμε ποτέ...

Δε θα χωρίσουμε ποτέ....... κι εγώ σου έλεγα μην κλαις, δε θα χωρίσουμε ποτέ........

Γιατί...

Άδειες στιγμές, η ψυχή μας κενή τα λόγια υπάρχουν γιατί υπήρχαν εκεί, πλοίο τα μάτια τα μαλλιά σου πανί πόσο σε ήθελα και πόσο εσύ, γιατί. Γιατί; Γιατί το τραγούδι αυτό πάντα να λέει δεν μπορώ, γιατί κι εσύ με σπρώχνεις στο γκρεμό δεν σε συγχωρώ, δε σε συγχωρώ, γιατί. Κοίτα να δεις πως αλλάξαμε δες τη ζωή που ξεγράψαμε με μια ματιά, με μια κίνηση απλή ο εγωισμός σου, πάντα αυτός οδηγεί. Γιατί;

Σου γράφω πρώτη του Δεκέμβρη κι είναι μεσάνυχτα βαριά...

Σου γράφω περασμένα μεσάνυχτα της πρώτης του Δεκέμβρη. Σε χρόνο και σε απόσταση που μεγαλώνουν ολοένα και περισσότερο. Σε μεγέθη που είναι απλησίαστα για τη ζωή ενός μέσου ανθρώπου. Όπου η λησμονιά και η καθημερινότητα θα έπρεπε να έχουν σβήσει κάθε ανάμνηση, κάθε ίχνος μας. Όμως, συμβαίνει το εντελώς αντίθετο. Μια ημερομηνία, ένας απλός στίχος, ένα τραγούδι - τιποτένια πράγματα δηλαδή - σε ζωντανεύουν στη ψυχή μου. Δεν κουράστηκα να σε σκέφτομαι, δεν κουράστηκα να μου λείπεις. Ζω σ' ένα διαρκές , βασανιστικό κολαστήριο, απ' όπου μόνο εξ' αιτίας σου δραπετεύω. Κι αυτό είναι που με βοηθάει κάπως να ζω, περιμένοντας μονάχα το τέλος μου...

Γυναίκα...

Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία. Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα Αλλού σε λέγανε Γιουδήθ, εδώ Μαρία Το φίδι σκίζεται στο βράχο με τη σμέρνα. Από παιδί βιαζόμουνα μα τώρα πάω καλιά μου. Μια τσιμινιέρα με όρισε στον κόσμο και σφυρίζει. Το χέρι σου, που χάιδεψε τα λιγοστά μαλλιά μου, για μια στιγμή αν με λύγισε σήμερα δε με ορίζει. Το μετζαρόλι ράγισε και το τεσσαροχάλι. Την τάβλα πάρε, τζόβενο, να ξαναπάμε αρόδο. Ποιος σκύλας γιος μας μούτζωσε κι έχουμε τέτοιο χάλι, που γέροι και μικρά παιδιά μας πήραν στο κορόιδο; Βαμμένη. Να σε φέγγει κόκκινο φανάρι. Γιομάτη φύκια και ροδάνθη αμφίβια Μοίρα. Καβάλαγες ασέλωτο με δίχως χαλινάρι, πρώτη φορά σε μια σπηλιά στην Αλταμίρα Σαλτάρει ο γλάρος το δελφίνι να στραβώσει. Τι με κοιτάς; Θα σου θυμίσω εγώ πού μ’ είδες; Στην άμμο πάνω σ’ είχα ανάστροφα ζαβώσει τη νύχτα που θεμέλιωναν τις Πυραμίδες Το τείχος περπατήσαμε μαζί το Σινικό. Κοντά σου ναύτες απ’ την Ουρ πρωτόσκαρο εβιδώναν. Ανάμεσα σε ολόγυμνα σπαθιά στο Γρανικό έχυνες λάδι στις βαθιές πληγές του Μακεδόνα. Βαμμένη. Να σε φέγγει φως αρρωστημένο. Διψάς χρυσάφι. Πάρε, ψάξε, μέτρα. Εδώ κοντά σου χρόνια ασάλευτος να μένω ως να μου γίνεις, Μοίρα, Θάνατος και Πέτρα

And so it is...

just like you said it should be...

I can't take my mind off you...

I'll Play The Blues For You

Wait for her...

Αν ήταν άστρα τα φιλιά σου

Lost Boys Calling

Helplessly Hoping

Helplessly hoping her harlequin hovers Nearby awaiting a word Gasping at glimpses of gentle true spirit He runs wishing he could fly Only to trip at the sound of goodbye Wordlessly watching he waits by the window And wonders at the empty place inside Heartlessly helping himself to her bad dreams He worries did he hear a goodbye? Or even hello? They are one person They are two alone They are three together They are for each other Stand by the stairway you'll see something certain To tell you confusion has its cost Love isn't lying it's loose in a lady Who lingers saying she is lost And choking on hello

Τον Αύγουστο που μου χρωστάς...

A day in the life...

Music Is Love...

Εσύ είσαι ο άνθρωπός μου...

Ακόμα σ' αγαπώ...

Είναι πολλά που δεν τα ξέρεις
κι ήθελα τόσο να στα πω...

Σου μιλώ κι ας μη με βλέπεις, είναι σκοτεινά...

Κι αυτή τη νύχτα ήρθα πάλι να σε βρω το παραθύρι σου κοιτάω το σκοτεινό και μεγαλώνει της ψυχής μου το κενό. Πέντε νύχτες ξαγρυπνάω και δεν λες να `ρθείς και με βρίσκει τσακισμένη τ’ άστρο της αυγής. Μου το `χουν πει ότι γυρίζεις κάπου αλλού στις διαλέξεις και στη ψύχρα του μυαλού για να το μάθεις σου το λέω με την ψυχή μόνο ο έρωτας αξίζει στη ζωή. Σου μιλώ κι ας μη με βλέπεις, είναι σκοτεινά πες το ναι για να μας κάψει του έρωτα η φωτιά. Πες το ναι κι έλα να φύγουμε πες το ναι για να χαθούμε πες το ναι κι έλα να φύγουμε μαζί. Κι αυτή τη νύχτα πάλι μόνη μου γυρνώ στους άδειους δρόμους μόνη μου παραμιλώ και μεγαλώνει της ψυχής μου το κενό. Η αγάπη σου μου λείπει για να βγει σωστή η εξίσωση που ψάχνω στη ζωή αυτή.

Anybody Seen My Baby

Ηρθες όταν εγώ δεν σε περίμενα...

Μανώλης Αναγνωστάκης

Imagine Dragons - Friction

Κλείσε τα μάτια σου

Quizas Quizas Quizas-Ibrahim Ferrer & Omara Portuondo

Ένα σπίρτο στο τραπέζι...

Fleetwood Mac - Like Crying

As tears go by...

Eric Clapton today...

Αχ έλα κι άναψε το φως...

Anyway The Wind Blows

Το Φλασάκι

Fever

Με βρήκε πάλι η ερημιά...

Με βρήκε πάλι η ερημιά που μ' είχε χάσει, σαν κάποια σύσταση παλιά που 'χει αλλάξει. Και μου 'φερε το χωρισμό μέσα σε γράμμα, κουράστηκα για να σε βρω μα το 'χα τάμα. Μπροστά στην πόρτα μου έκατσε δίπλα στο γιασεμί μου κι αυτό ανθίζει δυο φορές,καρδούλα μου, αχ, τη μια, μες στην ψυχή μου.

Τον στεναγμό μου πια δεν τον ακούς...

Στίχοι: Αγγελική Ελευθερίου Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Πρώτη εκτέλεση: Αλίκη Καγιαλόγλου Το στεναγμό μου πια δεν τον ακούς η νύχτα, λες, που αναστενάζει τα ρούχα σου ραντίζω μ' αγιασμούς και λέω, είναι μπόρα θα περάσει..

Δάκρυσαν τα σεντόνια μου - Αλίκη Καγιαλόγλου

Down to the river...

Va Pensiero

Όνειρο ήτανε...

Τα Καράβια Μου Καίω

What a dream!

-

I still see you in my dreams. Not so often as time goes by, but often enough if you consider almost the decade that passed, without you.
It isn't strange to me. I keep you in my mind every day, every night, like the breath I need to keep going. Several times a day I whisper: oh! my baby! and I do that as a solid need. Solid as the rock, which time, like timeless sea waves can't rub.
Anyway, that isn't my point.
Listen to the song and you'll know.
I hope that you are ok!
"κι όταν μας βρήκε το πρωί μου 'πες στ' αυτί δεν έχω άλλο ουρανό έξω από σένα..."

Ποιά νύχτα σ' έκλεψε...

Θα κρυφτώ μεσ' τη σκιά σου...

Ain't Me Babe

Bob Dylan - Visions of Johanna

David Bowie - Space Oddity for Symphonic Orchestra

Που να 'βρω ένα ζεϊμπέκικο...

και την καρδιά σου μάτια μου, να σου την ξανακλέψω

Anybody Seen My Baby

Μη γυρίσεις....

Silly Love Songs

No More Lonely Nights - Paul McCartney & David Gilmour (Guitar) - 1984 [HQ]

Nineteen Hundred and Eighty Five by Paul McCartney and Wings

Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς...

Μοναξιά Μου Όλα

Ποιος Είναι Αυτός

Αλκοολικές Οι Νύχτες

I'll Always Love You