Σηκώνει τα χέρια ψηλά, μόνος στο δωμάτιο, στο ταβάνι..
χέρια άδεια, ανοιχτά, αβοήθητα, μπερδεμένα,
χέρια που δεν ακούμπησαν πουθενά, σε καμμιά, σε κανένα...
χέρια αδειανά, πλεγμένα στους καρπούς κι ύστερα
λυμμένα, χαμένα, αφημένα σε φόντο χαμού και πίκρας...
Σηκώνει τα χέρια ψηλά, πάνω απ' το κεφάλι,
δεν ακουμπούν πουθενά, μένουν μετέωρα, χαμένα,
σαν αερόπλοια ακυβέρνητα, αποπροσανατολισμένα...
χέρια γυμνά, χωρίς αγκαλιά, χέρια κομμένα...
ικετευτικά κι απελπισμένα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου