Σε μια διαφορετική ζωή, τώρα ζεί. Μακρυά απο τη ζωή των άλλων και πολύ πιο μακρυά απο την ίδια τη δική του...
Ή μήπως δεν ζεί;
Άγεται και φέρεται απο αναμνήσεις και σκέψεις. Χάνεται. Κι ούτε νοιάζεται πια. Η προχωρημένη σήψη των αισθημάτων του εμποδίζει κάθε επαφή με τους ανθρώπους. Μοιάζει με κλόουν στο τσίρκο της καθημερινότητας. Πότε προσηνής και πότε απρόσιτος. Ακατανόητος, μυστικοπαθής και απομονωμένος σαν μακρυνό καράβι στον ορίζοντα...
Τα βράδυα σπάνια θα τον 'δει ανθρώπινο μάτι έξω απο τη φυλακή του. Το κελί του είναι και ησυχαστήριο. Επειδή μόνος, μονάχα εκεί μπορεί να την ονειρευτεί ανεμπόδιστος...
You are so wonderful tonight!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου