Πάει καιρός που έχεις φύγει
μα η θύμησή σου με τυλίγει
Κοντά μου πάντα τριγυρίζεις
και λόγια αγάπης ψιθυρίζεις
Στο πλάι μου σε νιώθω ακόμα
βλέπω το ολόγυμνο σου σώμα
να φέγγει μέσα στο σκοτάδι
να μου ζητάει φιλί και χάδι
Αυτά που ζήσαμε μαζί
έχουνε γίνει παραισθήσεις
και η ελπίδα να γυρίσεις
στοίχημα που έχει πια χαθεί
στοίχημα που έχει πια χαθεί
Όσα και να περάσουν χρόνια
θα μείνει πάνω στα σεντόνια
υγρό το σχήμα της μορφής σου
βουβό το αντίο της φωνής σου
Αυτά που ζήσαμε μαζί
έχουνε γίνει παραισθήσεις
και η ελπίδα να γυρίσεις
στοίχημα που έχει πια χαθεί
στοίχημα που έχει πια χαθεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου