Πέρασε καιρός
κι έγιναν απο τότε πολλά...
Θά 'πρεπε κανείς να μη μιλά για μας
κι ίσως να μας έχουν ξεχάσει,
πως κάποτε υπήρξαμε μαζί,
οι δυό σαν ένας...
Ρωτήθηκα προχτές,
εαν ήθελα να μου γνωρίσουν κάποια,
να μη είμαι μόνος,
νά' χω κάποια συντροφιά...
Είπα: δεν γίνεται,
δεν χωράει στην καρδιά μου άλλη...
Ρώτησαν γιατί; αφού πέρασαν τόσα χρόνια!
Πέρασε μονάχα μια στιγμή
κι εκείνη είναι μέσα μου,
υπάρχει σαν μια δυνατή φωνή,
μια φωνή που δεν σβήνει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου