Την αυγή, ίσως νικήσω...

Κανείς δεν πρέπει να κοιμηθεί! Κανείς!

Κι εσύ επίσης Πριγκιπέσα μου, στο κρύο σου δωμάτιο,

κοίταξε τα άστρα,

που τρεμουλιάζουν από αγάπη και ελπίδα!

Μα το μυστήριο είναι κλειδωμένο μέσα μου,

κανείς δεν πρόκειται να μάθει τ΄ όνομά μου!

Όχι! Όχι! θα το 'πώ καθώς τα χείλη μου

θ' ανταμώνουν με τα δικά σου,

καθώς θα χαράζει η αυγή...

Και το φιλί θα σπάσει τη σιωπή

που θα γίνεις δική μου...

(Κανείς δεν θα ξέρει τ' όνομά του

και, δυστυχώς, όλοι θα πεθάνουμε)

Εξαφανίσου νύχτα! κι εσείς αστέρια χλωμιάστε!

Την αυγή, θα νικήσω...