Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

Σαν ναρκωτικό...

Τρεις φορές αποπειράθηκε, τη νύχτα που πέρασε, να αλληλογραφήσει με τους δαίμονές του. Μα κρατήθηκε. Όπως κρατήθηκε ακόμη περισσότερες φορές, τις μέρες και τις νύχτες που πέρασαν. Να γράψει τι; και για ποιους λόγους; για ποια αιτία;
Άγνωστο...
Και τώρα υπέκυψε. Λες κι η επιθυμία του να "επικοινωνήσει" μαζί της γίνεται ναρκωτικό, σκληρό ναρκωτικό που δεν μπορεί να ξεφύγει. 
Άλλωστε κι εκείνη δεν τον αφήνει "να 'συχάσει". Μέρα νύχτα, αδιάκοπα πολιορκεί τις σκέψεις του κι "ανικανοποίητη" κι απ' αυτό, μπαίνει λαθραία - τι λαθραία; - μπαίνει με το έτσι θέλω στα όνειρα του λιγοστού ύπνου...
Πολλές φορές σκέφτηκε να καταργήσει την ιστοσελίδα. Να τη διαγράψει οριστικά για να γλιτώσει. Να μη μπορεί να ξαναγράψει κι όσα της έγραψε να σβήσουν, να χαθούν, να γίνουν αγέρας και να σκορπίσουν...
Όμως το πάθος, το ναρκωτικό δεν τον αφήνει. Λες κι αόρατα νήματα, σήματα μυστικά και μυστήρια τον κρατούν συνδεδεμένο μαζί της. Μαίνονται γύρω του ανακατεμένα με την τρέχουσα ζωή του, τον κυβερνούν εξαρτημένο από μια δύναμη εσωτερική, που κρατά άσβεστη κι οι πολλοί τον λένε έρωτα...
Ποια ζωή; Ήδη συμπλήρωσε τρίτο 24ωρο κλεισμένος στη μοναξιά του, "φυλακισμένος" σε μια κατάθλιψη όπου τίποτε δεν μπορεί να τον δελεάσει, αφού δεν έχει στο πλάι του εκείνη...
Κι όσο κι αν είναι "απούσα" απ' τη ζωή του, άλλο τόσο και περισσότερο ακόμα μένει αδιάκοπα παρούσα στην καρδιά του...

Δεν υπάρχουν σχόλια: