Κουράστηκα...

Κουράστηκα...

Μικρή η πόλη, δεν με χωρά.

Στην πιο μικρή της γωνιά πατήσαμε μαζί,

γι' αυτό είσαι παντού,

όπου κι αν πάω...

Με πειράζει που δεν είμαστε μαζί,

π.χ.στο γκόλφ...

έτσι δεν ξαναπήγα...

Όπως κι αλλού,

που όπου κι αν βρεθώ,

δεν είσαι πλέον δίπλα μου...

Που πάει να 'πεί:

δύο ίσον ένα. Επειδή έτσι ήτανε...

Τώρα δεν είναι,

γι αυτό δεν αντέχεται...

Μικρή η πόλη,

μα πιο μικρή η χώρα όλη...

Έτσι κλείνομαι στο σπίτι,

που κι αυτό γίνεται αφόρητο,

καθώς κι εδώ μέσα ριζωμένες βαθειά

είναι οι αναμνήσεις...

Κουράστηκα...

Χάθηκα...