Αυτή είναι η τρίτη συνεχόμενη πρωτοχρονιά της μοναξιάς του. Δεν παραπονιέται κι ας μη συνήθισε την απουσία της απο τη ζωή του...
Μέσα στο σπίτι βασιλεύει η σιωπή. Όμως καλά κρατά ακόμη ο διάλογός του με τους δαίμονες. Διάλογος που αντιμάχεται της σιωπής και της απουσίας...
Δεν μπορεί να τη ξεχάσει κι ούτε πρόκειται. Επειδή οι λέξεις δεν μπορούν να εκφράσουν όλα όσα σήμαινε η παρουσία της στη ζωή του, δεν πρόκειται να αλλάξει και τη ζωή του. Έτσι διάλεξε να παραμείνει μόνος...
Διάλεξε τη μοναξιά με πλήρη επίγνωση της απόφασής του. Γι αυτό κι αυτή η παραμονή της πρωτοχρονιάς δεν περιέχει κανένα άλλο πρόσωπο...
Μια βδομάδα πριν, προπαραμονή των Χριστουγέννων αναστήθηκε η μητέρα του! Εκεί που περιμένανε την οριστική σιωπή της, ζωντάνεψε! Και μάλιστα εντυπωσιακά! (ζωή νά ‘χει...)
Βέβαια τά ‘χει χαμένα, όμως αυτό δεν πειράζει κανένα τους. Η διάθεσή της γύρισε ανάποδα κι απο τους θρήνους και τους οδυρμούς τώρα χαίρεται και χαμογελάει! Τη ρωτούν:
-- Μάνα τη μέρα που ζωντάνεψες ήτανε Κυριακή και Χριστούγεννα. Τί γιορτάζουμε την επόμενη Κυριακή;
-- Την Κυριακή του Θωμά! απαντά η μητέρα με σιγουριά κι έχει δίκιο! Αφού σαν να ήταν του Λάζαρου όταν κι αναστήθηκε...
Αντίθετα ο ίδιος δεν περιμένει καμμία ανάσταση. Γνωρίζει πως θα είναι η ζωή του (ζωή, τρόπος του λέγειν, χωρίς εκείνη τι ζωή μπορεί να ζήσει;) μέχρι το τέλος...
Οπότε δεν υπάρχουν κατάλληλες ευχές για το νέο έτος παρά μονάχα μία:
-- Να αντέχετε στα δεινά με καρτερία και σιωπή και δίχως να καρτερείτε ανταλλάγματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου