Κύλησε ο χρόνος μέχρι εδώ... ήρθε παραμένοντας αδυσώπητος, σκληρός, ισχυρός και άκαρδος...
Όμως δεν μπόρεσε να σε νικήσει. Παραμένεις η γοητευτική σαγήνη του νου και της ψυχής μου, παραμένεις αυτή που ορίζει το μέλλον και το πεπρωμένο μου. Πώς να σε ξεχάσω;
Δεν το χωράει το μυαλό των δικών μου, όταν αντιληφθούν πως ακόμη σε σκέφτομαι, πως η ψυχή μου είναι γεμάτη από την παρουσία σου...
Κι όταν περάσει η έκπληξή τους, παραμένει έντονα η απορία κι ο προβληματισμός τους. Ίσως επειδή νομίζουν πως με ξέρουν...
Αν έκαναν τον κόπο να σε ρωτήσουν, θα καταλάβαιναν αμέσως, πως μόνο εσύ με ξέρεις καλά...
Καλή χρονιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου