Αγγελούδια δεν υπάρχουν...

Δεν θα θελα εδώ Θεός να επέμβει
και ας ξέρω, φως μου, πως τυφλά τον υπακούς
Σκυφτός εγώ, γονατιστός, θα του ζητούσα
να μην επέμβει στους θολούς σου δισταγμούς

Μη σε φέρει, μη σε στείλει, μη σ αγγίξει τόσο δα
και επιτέλους αν σε στείλει να σε στείλει εδώ ξανά

Χέρια μου αδειανά, Χριστέ
Άδεια μου αγκαλιά, Χριστέ μου
Χέρια μου αδειανά, Χριστέ
Άδεια μου αγκαλιά

Αν και για μένα αγγελούδια δεν υπάρχουν
μόλις σε ειδώ κοντεύουν να επαληθευτούν
Αχ θα τα εσύναζα και θα τα εκλιπαρούσα
με τις φλογίτσες τους στο πλάι σου να σταθούν

Να σου φέγγουν να βαδίζεις εν χαρίτι ομορφιάς
σαν Χριστός πάνω απ τη λίμνη και σε μένα να γυρνάς

Χέρια μου αδειανά, Χριστέ
Άδεια μου αγκαλιά
Χέρια μου αδειανά
Άδεια μου αγκαλιά

Βαμμένος είμαι στην αγάπη
έτσι ήσουν πάντοτε κι εσύ
Πιστεύω σ ένα μονοπάτι
που θα μαστε μαζί

Κι έτσι ας καίνe οι λαμπάδες
στα μονοπάτια στα βουνά
κι εκείνη πάντα θα επιστρέφει, κάθε στιγμή παντοτινά

Χέρια μου αδειανά, Χριστέ
Άδεια μου αγκαλιά, Χριστέ μου
Χέρια μου αδειανά, Χριστέ
Άδεια μου αγκαλιά
Χέρια μου αδειανά
Άδεια μου αγκαλιά