— Ποιοί είναι αυτοί που σε χτύπησαν; ρώτησε αιφνίδια.
— Δεν θέλεις να ξέρεις... κοντοστάθηκε κι απάντησε σφίγγοντας πεισματικά τα δόντια της
— Κινδυνέψαμε κι οι δυο πριν λίγο, δεν πρέπει να ξέρω τον λόγο;
Γύρισε και τον κοίταξε κατάματα, ικετευτικά. Το πρόσωπό της σκίαζαν και φώτιζαν διαδοχικά τα χλωμά φώτα του δρόμου, τονίζοντας τα σκληρά ζυγωματικά και το μισομαυρισμένο μάτι.
— Σ' ευγνωμονώ που με γλίτωσες, αλλά σε παρακαλώ μη μου ζητάς να...
Μεσολάβησε μια μικρή και άβολη σιωπή, φανερώνοντας πως κανείς τους δεν ήθελε να επιμείνει.
— Θα σε πάω σ' ένα ξενοδοχείο στο κέντρο. Θα το πληρώσω. Έχεις μαζί σου χαρτιά; ταυτότητα;
Του ένευσε αρνητικά παίρνοντας το παραπονεμένο και δήθεν φοβισμένο ύφος της Μπέλας, της σκυλίτσας του, όταν τη μαλώνει...
— Από πού είσαι; Έχεις άδεια παραμονής;
— Ορίστε; δήλωσε κατάπληκτη με τα μάτια όλο απορία.
— Από πού είσαι! τι το παράξενο ρωτάω κι απορείς;
— Μα είμαι ελληνίδα! Για ποιά άδεια παραμονής μου μιλάς;
— Μη μου λες ψέματα! Η προφορά σου είναι ρώσικη...
— Θεέ μου! ανέκραξε σηκώνοντας ικετευτικά τα χέρια της ψηλά και κατεβάζοντάς τα κατόπιν στο πρόσωπό της, έβαλε τα γέλια!
— Για ρωσίδα σου μοιάζω, ουκρανή; επειδή είμαι ξανθή;
— Η προφορά σου... επέμεινε.
Κουνώντας το κεφάλι της αρνητικά, δεξιά - αριστερά, συνέχισε με έξαψη:
— Όταν με χτύπησε ο... αυτός ο άθλιος τέλος πάντων, δάγκωσα άθελά μου την άκρη της γλώσσας μου. Πονάω και γι' αυτό μιλάω σαν ...ρωσίδα, όπως λες!
— Να με συγχωρείς τότε. Κατάλαβα λάθος...
Ανακουφισμένη από την διαλεύκανση της παρεξήγησης, έγειρε σιωπηλή πίσω στο κάθισμα, γέρνοντας το κεφάλι της στο πλαϊνό παράθυρο, κοιτάζοντας τους άδειους δρόμους.
— Δεν ξέρω ούτε τ' όνομά σου, του δήλωσε εξακολουθώντας να κοιτάζει έξω από το αυτοκίνητο. Και συνέχισε:
— Με γλίτωσες, μολονότι δεν με γνωρίζεις, με φρόντισες όταν δεν μπορούσα, και τώρα με πας σε ξενοδοχείο... Μου είναι δύσκολο να εμπιστευτώ κάποιον ξένο, όμως νιώθω ασφαλής μαζί σου... κι ας με πέρασες για ρωσίδα...
— Με λένε Γιώργο, της είπε τ' όνομά του για να διευκολύνει την αποκάλυψη των σκέψεών της.
— Γιώργος... Γιώργος... ψιθύρισε μελαγχολικά. Άλλος ένας Γιώργος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου