Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

Η γκανίκα: ο τσιγγάνος


Την άλλη μέρα οι φιλενάδες της δεν κρατιόνταν. Την περίμεναν με ανυπομονησία να γυρίσει απ΄ το πανεπιστήμιο, για να μάθουν και να καταλάβουν πως ένιωσε το προηγούμενο βράδυ, απ’ την αναπάντεχη και δημόσια προτίμηση, που της επέδειξε ο τραγουδιστής Κωστής Ζάικος. Δεν ήθελε να αποκαλύψει στις φίλες της πως δεν μπόρεσε να κοιμηθεί ούτε στιγμή εκείνο το βράδυ. Πως το μυαλό της δεν ξεκόλλησε απ’ τα μάτια του και την μορφή του. Πως τον σκέφτονταν συνέχεια και καθ΄ όλη την διάρκεια της μέρας της, στα εργαστήρια της Ιατρικής που παρακολουθούσε. 

Πως δεν την ένοιαζε που ήταν τσιγγάνος, επειδή τον έψαξε στο ίντερνετ. Δεν ήταν πολύ γνωστός, δεν ήταν μεγάλη φίρμα, όμως είχε αρχίσει να κτίζει μια εικόνα του ταλέντου του και της ποιότητάς του, σε δίσκους και συναυλίες, σε γνώριμα στέκια κουλτουριάρηδων. Ούτε τις αποκάλυψε πως είχε κατεβάσει μια φωτογραφία του στο κινητό της και την αποθήκευσε μαζί με το τραγούδι που της είχε αφιερώσει το προηγούμενο βράδυ...
Τις άφησε να φλυαρούν σχολιάζοντας το γεγονός, διαβεβαιώνοντάς τες για το αντίθετο: πως δεν την ενδιέφερε η “τυχαία κατάκτησή” της και πως θα μπορούσε να συμβεί σε κάθε μία τους. Τα κορίτσια δεν σταμάτησαν να μιλούν, ώσπου κατέληξαν να “συμφωνήσουν” μαζί της, πως μπορεί να ήταν κολακευτικό για την ίδια, να ενδιαφέρεται ανοιχτά, μπροστά σε τόσο κόσμο ένας ανερχόμενος τραγουδιστής, αλλά έπρεπε να απορριφτεί, επειδή είναι τσιγγάνος.

Τσιγγάνος. Στην αρχή δεν της ένοιαξε. Όμως ύστερα από τα πειράγματα των φιλενάδων της και την συζήτηση για εκείνο το βράδι, άρχισε ν’ αντιλαμβάνεται πως η φυλετική του καταγωγή, ήδη την εμπόδιζε. Την εμπόδιζε να εκμυστηρευτεί στις πιο στενές της φίλες, πως ένιωσε πολύ παράξενα, πως δεν είχε νιώσει για κανένα άλλον έτσι... Κι αφού δεν μπόρεσε να αποκαλυφτεί στις ανώδυνες, για την περίσταση, φίλες της, πως θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την γιαγιά της και τους γονείς της; έδιωξε ενοχλημένη τις σκέψεις απ’ το μυαλό της, καθώς ο ορθολογισμός της υπενθύμιζε πως ήταν περιττό να δημιουργεί προβλήματα, ενώ δεν έτρεχε απόλυτα τίποτε με τον τσιγγάνο που της έκλεψε την προσοχή. Τις επόμενες μέρες κλείστηκε στον εαυτό της και στο πανεπιστήμιο. Με πρόσχημα τα δύσκολα εργαστήρια της σχολής της απέφυγε τις φιλενάδες της και τη μητέρα της. Κέρδισε ελεύθερο προσωπικό χρόνο κι απομονώθηκε σχεδιάζοντας να συλλογιστεί για τα συναισθήματα που γεννήθηκαν κι εγκαταστάθηκαν στην καρδιά της από εκείνο το βράδυ. Να βρει και να εξηγήσει τον κώδικά τους καθώς και την αντοχή τους στον χρόνο. 
Η πρώτη εβδομάδα άργησε να περάσει. Η δεύτερη πέρναγε ακόμη δυσκολότερα. Βαθιά μέσα της γνώριζε καλά πως ήταν ερωτευμένη με ένα άγνωστο, που ήταν τσιγγάνος. Μέρες και νύχτες δεν έφευγε απ’ το μυαλό της. Ακόμη και την ώρα των εργαστηρίων, όπου η προσοχή της ήταν εξασφαλισμένα παραδομένη στο μάθημα. Η ανομολόγητη επιθυμία της να τον ξαναδεί μεγάλωνε σείοντας συθέμελα την ψυχή της. Κι ένα βράδυ, αργά μετά τα μεσάνυχτα πήρε την απόφαση να τον δει. Και δεν έχασε ούτε λεπτό. 
Ο μπάρμαν την κοίταζε με την ιδιότυπη περιφρόνηση των γκέι σε μια όμορφη κοπέλα. Μιλώντας της επίτηδες εμφαντικά, όπως απευθύνεται σε κάποια νοητικά καθυστερημένη, της εξήγησε πως οι παραστάσεις του Ζάικου ήταν για εκείνες τις δυο μέρες μόνο. Και πως δεν γνώριζε που θα μπορούσε να τον βρει... Και πριν φύγει απογοητευμένη από του ότι δεν τον βρήκε και από τη γκάφα της να μη σκεφτεί πως το μπαράκι δεν ήταν σταθερή σκηνή εμφανίσεων, ο γκέι μπάρμαν την αιφνιδίασε:
-- κι εκείνος έψαχνε για ένα κορίτσι, που νομίζει ότι είναι τακτική εδώ και δεν ήξερε ούτε τ’ όνομά της... Κουτσοί - στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: