Τι είναι αυτό που μας ενώνει...

Ύστερα από πέντε χρόνια, τα πράγματα δεν είναι ίδια...

Οι μεγάλες νύχτες ήρθαν κι έφυγαν

Ο πόνος άδειασε, σαν άμμος της ερήμου

Η απουσία της σχημάτισε τη μοναξιά

κι έγινε δοξάρι στη λύρα της ψυχής

Οι σκέψεις αποστάχτηκαν καθάρισε η μνήμη...

κι όμως...

σαν διαμαντένιο κι άφθαρτο απόσταγμα

σε θυμάται

και τα μάτια του βουρκώνουν

και ξέρει

πως δεν κόπηκαν τ' αόρατα νήματα που σας τυλίγουν...