Τα έχω πίσω μου και μέσα και μπροστά μου... Αχ! τα μάτια σου...

Μου λες τα μάτια σου να μη τα αγαπώ...

και να μη πάψω να πιστεύω στα δικά μου

μ' αυτά τα μάτια όπου σταθώ κι όπου βρεθώ

τα έχω πίσω μου και μέσα και μπροστά μου..

σ' αυτά τα μάτια δεν υπάρχει λογική...

όσο βαθειά κι αν τα κοιτάζω...

'Εκανα χθες μια βόλτα στην άδεια πόλη. 'Ηταν πρώτη φορά απο τότε... κι ας κοντεύει χρόνος. Όλη η πόλη είναι γεμάτη αναμνήσεις. Όπου πήγα δεν ήμουν μόνος. Είναι δύσκολο, δεν μπορώ να το συνηθίσω και με πληγώνει. Ακόμη με πληγώνει...
Στέγνωσε η ζωή μου, χωρίς εσένα...
Μάλλον αυτό δεν ξεπερνιέται... οπότε, πρέπει να δώσω λύση...
κι άλλο δεν  μπορώ...