Έχει πολλά προβλήματα. Πολλά απο αυτά με την πολιτική. Του ζήτησαν να συνεχίσει, να ηγηθεί ενος νέου ψηφοδελτίου, μεγάλου και σημαντικού. Αρνήθηκε. Αρνήθηκε τηρώτας αυτό που είχε αποφασίσει τρία χρόνια πριν: να μη ξαναπολιτευτεί. Όμως η πολιτική έχει μια σκληρή αγριότητα, που ταπεινώνει κι εξευτελίζει αξίες που ο ίδιος πιστεύει και υπηρετεί. Κι αυτό γίνεται όχι για να τον "διώξουν" απο την ενεργό δράση, αλλά για να τον εκμεταλλευτούν και να κερδίσουν απο την συμμετοχή του... να κερδίσουν κομματικά και υλικά απο την παρουσία του. Τα βλέπει, τα νοιώθει και πληγώνεται. Πληγώνεται η περηφάνεια κι ο εγωισμός του. Όμως, παρ' όλα τούτα, δεν θέλει να συνεχίσει και μολονότι είναι αγωνιστής, προτιμά να αποσυρθεί, να εγκαταλείψει. Ο λόγος;
Του λείπει το άλλο του μισό! Αυτό που μοιραζότανε τις σκέψεις του, τους φόβους, τις ανησυχίες και τις ελπίδες του. Του λείπει η δύναμη που αντλούσε απο τη ζωή τους... Αποσύρεται απο το προσκήνιο, ασκητεύοντας στο κλειστό του σπίτι. Οι πουστιές που θα ενεργοποιούσαν την δυναμική του, περνούν ανώδυνα χωρίς την αντίδρασή του.
Τίποτε δεν θέλει να προσπαθήσει χωρίς εκείνη... εκείνη που κυριαρχούσε στη ζωή του, στα όνειρά του... εκείνη που ήταν όλος ο κόσμος... κι ας ήταν λάθος...
Αχ! πόσο του λείπει...
να 'ξερες πως σπαράζουν τα μέσα του για σένα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου