Δεν υπάρχει κανείς, όταν πασχίζει να μιλήσει
ούτε καν ο καθρέφτης του, που πάντα εμπιστευόταν
κι οι σκέψεις μένουν ορφανές, ανείπωτες και άδειες.
Με δυσκολία μένει όρθια η ψυχή του
το παράλογο στηρίζει ανήμπορο, κενές ελπίδες...
επειδή εκείνη λείπει!
Πολιορκούν τη μοναξιά του συνεχώς
κήνσορες και θεράποντες της άλλης ζωής,
που αρνείται να βιώσει, να νοιώσει και να μοιραστεί...
Κι όταν μένει μόνος
ατέλειωτες ώρες κοιτάζει μια φωτογραφία της,
που ομορφαίνει την οθόνη του κινητού του
τίς ατέλειωτες ωρες της μοναξιάς του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου