Δεκατρείς μήνες πριν, σκοτώθηκε. Μα μέσα του ζεί μονάχα ο έρωτας για εκείνη. Τί παράξενη που είναι η ζωή! Ο θάνατος συνυπάρχει με τον έρωτα! Δημιουργείται μια παράξενη και παράταιρη ισορροπία, μια ακροβασία απελπισίας και ελπίδας, πως θα ξαναζήσει, θα την έχει δική του, θα γίνουν πάλι ένα...
Ο έρωτας είναι ενα άλμα! Που πρέπει να έχεις το θάρρος να υπερβείς τα καθεστωτικά εμπόδια της συντηρητικής - τουλάχιστον - δύναμης των βολεμένων...
Το άλμα του δεν πέτυχε... έφυγε ηττημένος απο την αδυναμία της να καταλάβει τα μεγέθη μιας ξεχωριστής σχέσης, που δεν πρόκειται να επαναληφτεί. Μιας μοναδικότητας που ακόμα υπάρχει στις ψυχές των δικών τους ανθρώπων. Και υπάρχει επειδή είναι ακόμη σημαντική για όσους την είδαν και την χάρηκαν. Που ομόρφηνε και τη δική τους ζωή καθώς μοιραζότανε με γενναιοδωρία και αφθονία!
Τα λάθη είναι για τους ανθρώπους. Κι οι καλοί άνθρωποι κάνουν τα περισσότερα... έτσι κι εκείνη...
Μόνο που τα πληρώνει ο ίδιος, σκοτωμένος απο τα ιδανικά του. Τα ιδανικά είναι τέλεια, γι' αυτό και είναι ιδανικά. Κάποιοι άνθρωποι πεθαίνουν για τα ιδανικά τους...
Ήταν ενας απο αυτούς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου