Την είχε ονειρευτεί πολύ μικρός...
που μεγαλώνοντας ξέχασε ποιά είχε ονειρευτεί.
Μέχρι που την βρήκε αναπάντεχα και
το όνειρο έγινε πραγματικότητα!
Τότε άρχισε κι η αληθινή ζωή, πολύ πιο όμορφη απο ποτέ
και πιο όμορφη απο τα όνειρα!
Ύστερα το όνειρο έφθινε, έφθινε ανεξήγητα
μέχρι που τέλειωσε σαν εφιάλτης...
κι η ζωή σταμάτησε.
Χάνοντας εκείνη, αποτραβήχτηκε απο όλους τους ανθρώπους.
Πάει καιρός που πορεύεται μόνος
σαν το μακρινό καράβι,
που γίνεται αντιληπτό απ᾽τον καπνό του φουγάρου του
μακριά στον ορίζοντα...
Χάνεται, κλείνεται σ᾽ένα δωμάτιο, φεύγοντας απο τον κόσμο,
κρατώντας μονάχα τα όνειρα
που κάθε βράδυ ζεί μ᾽εκείνη..
comfortably numb...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου