Νύχτωσε πάλι...

Καθώς η νύχτα προχωρά

και ο κόσμος ησυχάζει

μεγαλώνει η ανησυχία του.

Δεν μπορεί να κοιμηθεί, δεν μπορεί να ξαποστάσει...

Ούτε το αλκοόλ ούτε τα τσιγάρα φτάνουν 

να κάμψουν την αϋπνία του,

που έγινε ανίκητη

και μέρος της ζωής του...

Κι όταν κλείσει για λίγο τα μάτια του,

εκείνη

στα όνειρά του μπαίνει, σαν να 'ναι δικός της κήπος...

Και τότε πέφτει σε παραλήρημα,

όπου όνειρο και πραγματικότητα γίνονται ενα,

και πάντα ξυπνά το ίδιο πληγωμένος,

ακόμη κι ύστερα απο όνειρα μεγάλης ευτυχίας...

Νύχτωσε πάλι...

έβαλε ουίσκυ στο ποτήρι κι άναψε τσιγάρο...

Έχει ένα χρόνο να τη δεί

κι ας τη βλέπει κάθε βράδυ στα όνειρά του...

Κάθε βράδυ, κάθε βράδυ, κάθε βράδυ...