Ο Παναγιώτης. Ξεχωριστός όμως σπάνιος... Σεμνός και σπουδαίος... Δυνατός μα τρυφερός, ευγενής αλλά και γενναίος. Γαλαντόμος και με ήθος μιας άλλης γενιάς πρόλαβε και κόσμησε της ζωή μας και τον αληθινό αθλητισμό.
Τα κλάματα των φίλων του είναι πνιχτά κι ο θρήνος βουβός...
επειδή ο πόνος είναι αληθινός...
Καλή αντάμωση Παναγιώτη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου