Σε είδα και πέρισυ μόνος.
Το ίδιο διάλεξα και πάλι
Μόνος αλλά δεν θα σε ιδώ.
Δεν θέλω να σε 'δω φεγγάρι ολόγιομο,
λαμπρό κι όμως πένθιμο...
δεν θέλω...
Γιατί φεγγάρι μου δεν μπορώ,
όχι μόνο εσένα να ιδώ,
αλλά και κάθε αφορμή,
που σημαίνει την έλλειψή της...
Γι αυτό είσαι πένθιμο ολόγιομο φεγγάρι,
Πανσέληνος για όλους τους άλλους
και πικρό κλάμα για μένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου