Spetses
Μπήκε το δεύτερο καλοκαίρι.
Σαν να μη πέρασε μια μέρα...
Όπως τότε, μετρά και ξαναμετρά τις μέρες εκείνες,
αλλά και τις σημερινές...
Αρνούμενος να δεχτεί πως έγινε, πως τέλειωσε,
πως δεν είναι πλέον μαζύ...
Περνά, κάθε μέρα, μπροστά απ' το παλιό της σπίτι.
Κι ο ίδιος πάντα φεύγει ο αναστεναγμός:
Αχ!
Τα βράδυα της τραγουδά Τσιτσάνη.
Τη μέρα τη συλλογιέται συνεχώς...
σαν να μη πέρασε μια μέρα...
τα λόγια τα μαγικά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου